Yasalara göre, saldırıp zor kullanarak soygun yapan bir çeteye dahil herhangi bir kimse, hayduttur: Şehirde sokak başlarında maaş kapıp kaçanlardan, resmen haydut olarak tanınmasalar da, örgütlü asi ve gerillalara kadar... Tarihçiler ve sosyologlar, bu kadar kaba bir tanım kullanamazlar. Bu kitapta sadece bazı tür soyguncuları, yani kamuoyunca adi suçlu olarak görülmeyenleri, esas olarak köy toplumlarındaki birey ya da azınlık ayaklanmasının bir biçimini ele alacağız. Kolaylık açısından, köylü haydut-asinin şehirdeki karşılığını bir kenara bırakıp, kökeni açısından köylü olmadığı gibi, köylüye bağlı da olmayan, yoksullaştırılmış centilmen soyguncular diye adlandırabileceğimiz, sayıca fazla, gözü dönmüş kırsal kesim haydutlarından çok az bahsedeceğiz. İnsan toplulukları olarak şehir ve taşra, ortak terimlerle tartışılamayacak kadar farklıdır ve herhalde köylülerin çoğu gibi köylü haydutlar da, şehirlilerden nefret edip onlara güvenmezler. Kibar haydut takımı köylülerle çok daha iç içedir, ancak aşağıda da tartışılacak olan bu ilişki belirsiz ve karmaşıktır.