Kıyıyı seyre durmuşken
Bir gece deniz
Beni de aldı
Potasına aydınlığın.
Kıyıyı beni sigaramı bardağımı.
Gülümsüyordu!..

....
Kıyıyı beni
Alıp götürürken uğultulu dalgasıyla
Ve sigaramı
Ve bardağımı
Ve de umutlarımı.
Dalgınlığım Kalmıştı Biryerlerde?
UNUTMUŞ OLMALI!
.........
O'nu da aldı sonra
Bir dalgayla daha.
Alıp bir çırpıda
Başka bir kıyıya kadar
Taşıdı
Taşıdı muhteşem kabuğuyla.
Ve ben
Bir kez daha unuturum beldi diye
Sarılırım sigarama
Bardağıma
Ve Umutlarıma
Korkunç bir kaygıyla.

Bekir ÖZÇETİNKAYA