Zaten dünya tadımlık bir yer...
Varlığımızı kaplamış bitimsiz hüzün.
Bizi sevip kabullenmiş gitmek bilmeyen misafir olmuş keder.
Kasvetli bir boşluk. Sağımız solumuz karanlık.
Kalbin kendisi nemli bir zindanın duvarlarında mahpus.
Her varlık sonsuz kere atılmış düğüm.
Dünya karanlığın kendisi.
Varsın olsun.
Dünyanın sadece üçüncü yüzündeyiz.
Bize aldırmadan giden kalbin alakasına fikrin merakına değmeyen yüzünde.

Yitiyoruz. Bu dünyada. Hep birlikte. Gidiyoruz.
Varsın olsun.
Varsın bir buz sarkıtının ucunda donarak asılı kalmış bir su damlası gibi dünyanın üçüncü yüzünde asılı kalmış olsun varlığımız.

Bir de dünyanın birinci ve ikinci yüzü var... Bu dünyada bütün çektiklerimize değer.