Lagerkvist 1940'da İsveç Akademisi'nin on sekiz "ölümsüz"ünden biri olarak seçildi. 1951 Nobel Edebiyat Ödülü'nü almasından sonra bu sıfat uluslararası kabul buldu. 1945'te yayımlanan "Cüce" genellikle en büyük romanı kabul edilir.

"... Lagerkvist'in başarısı gerçekler dünyası ile inanç dünyası arasındaki karanlık uçuruma gerilmiş cambaz ipi üzerinde dengeyi olağanüstü bir biçimde tutturmaya çalışmış olmasıdır."
-Andre Gide-