Bir taraftan Avrupa ile bütünleşmeye çalışan diğer yandan yakın coğrafyasına açılarak tarihi miras ve sorumluluklarına yeniden sahip çıkan Türkiye köklü değişimlere sahne oluyor. Küreselleşme Avrupa Birliği üyelik müzakereleri uluslararası sisteme entegrasyon ve toplumsal tabandan yükselen talepler Türkiye'yi pek alışık olmadığımız yenilikler ile yüze yüze bırakıyor. Modernleşmenin sancılı süreçlerinden geçerek merkeziyetçi ve elitist bir siyasi yapı ile homojen bir kültürel kimlik tercihinin uzun yıllar belirleyici olduğu Türkiye bugün gelinen noktada soğuk savaş döneminin tortularını geride bırakmakta ve geçmişi ile yüzleşerek merkez bir ülke olma yönünde ilerlemektedir. 21. yüzyıl yerel ile evrenseli ortak bir zeminde buluşturmaya başlayan Türkiye'ye bir yandan yeniden yapılanma fırsatları sunuyor ama aynı zamanda onu uzun yıllar ihmal ettiği ve tartışmaya açmaya çekindiği sorunlar ile de yüzleşmeye zorluyor. Genel olarak bakıldığında söz konusu fırsat ve değişimi birbiriyle ilintili iki ana eksen etrafında değerlendirmek mümkün: İlki Türkiye'nin dış dünya ve uluslararası sistemle kurduğu yeni ilişkiler; ikincisi ise artan toplumsal taleplerin yarattığı değişim beklentisi ve iç siyasi gelişmelerin aldığı yeni biçimler. Uluslararası sistemin önemli aktörlerinden biri olma yolunda hızla ilerleyen Türkiye bölgesel etki gücünü artırmakta ve bir denge unsuru olarak gücünü pekiştirmektedir. Ancak Avrupa Birliği üyelik müzakereleri Kıbrıs sorunu Türk-Ermeni ilişkileri Türkiye-ABD ilişkileri Irak başta olmak üzere Ortadoğu'daki gelişmeler sıcak tartışma konuları olarak Türkiye'nin gündemindeki yerini korumaktadır. Öte yandan laiklik ve din Kürt sorunu Alevilik meselesi anayasaya değişikliği yargının tarafsızlığı ve medya-siyaset ilişkileri gibi konular iç politika tartışmalarının odağında yer almaya devam ediyor. Kuşkusuz Türkiye'de değişimin yönünü belirleyecek olan bütün bu sorunlar üzerine cesaretle gidilmesi ve rasyonel müzakerelerin yürütülmesine ilişkin kararlılık olacaktır.