Peşime vedi diyorlar, korku, kaygı, umutsuzluk, peşleri sıra hiç bırakmıyor onları...
Kitap'ın adını onlar armağan etti. Peşime verdi!
Kürt çocuklarından hediye.
Bu çocuklar peşime verdi.
Boynumun borcuydu,
Şiddetsizlik için bu yollar,
Çıktım, gittim.
Önce birileri, sonra basın, en son yargı peşime verdi!
Artık daha inadına, daha hızlı gitmeliyim...
Alınacak çok yol var!
Hülya Tarman