Milliyetçi Cephe olayı 1973 seçimiyle oluşan siyasal üstyapının özellikleriyle ve Türkiye sağının geçirdiği değişimle yakından ilişkilidir. 1973 seçim sonrasının genel görünümü şöyledir: Sağın büyük partisi AP bir yandan Demokratik Parti'ye öte yandan kendi kişiliğine özgü nitelikler de taşıyan MSP'ye büyük ölçüde oy kaybetmiştir. CHP en radikal dönemini yaşamaktadır; gelişmektedir ancak tek başına hükümet olacak gücün uzağındadır. 12 Mart döneminin kalıcı etkileri sonucunda sosyalist sol Parlamento düzeyinde temsil edilmemektedir.
MC'nin temelleri bu belirsizlik ortamında atılmıştır. Siyasal manevraların eski ustası Demirel Demokratik Parti milletvekillerini birer birer kendi partisine çekmeye başlamıştır. O günün koşullarında Türkiye'nin sağ güçleri bu oluşumu büyük ölçüde desteklemiştir. 12 Mart tecrübesiyle "akıllanmış" bir Demirel bu güçlere artık güven verebilmektedir. Demirel'in ve "kurulu düzenin" yabancı dildeki deyimiyle "establishment"in güvenilir sözcüsü Feyzioğlu'nun gözetiminde MSP'nin yola getirileceği inancı vardır. MHP ise bu çevrelerin önemli bölümü tarafından hiç değilse anlayışla değerlendirilmektedir. Düzeni sol "tehlike" karşısında koruyacak gereğinde kaba kuvvet yöntemlerini düzen adına harekete geçirebilecek tek gücün MHP olduğuna inanılmakta; sağın büyük bir kesimi bu partiyi ve anlayışını sempatiyle karşılamaktadır. Böylece bir çeşit "ideal" formül sağ güçler açısından oluşmaktadır.
İsmail Cem bu kitabında 1975-80 arasındaki siyasi olayları içeren yazılarına yer vermekte ve doğal olarak özellikle de Milliyetçi Cephe hükümetlerini konu edinmektedir.