Suna Aras belki kendi içindeki çocukla konuşuyor belki yitirilmiş bütün çocuklarla....
Değişmeyen Zeze imgesine yüklenen duygular; hep bildiğimiz sıkıntılar çaresizlikler öfkeler ve yine de canlı tutmaya çalıştığımız umut.
Zeze umutları güçlendirmeye doğru bir çağrıdır.

Aşk terinin düştüğü her yatakta gül kokar
Aşığım ve düşteyim
Islığın yağmur koksun içeri girdiğinde
Çeken ten
Buğulanan koku
Sevinen gözlerimiz
Kirpik uçlarımızda ter zeze
Ölümden yaşamı sularken ikimizden
Denize dönüşen damla konuşsun