R. N. Güntekin'in Çalıkuşu kitabını okuyorum. Annem yanımda durup o tatlı sesiyle:
"Sesli oku. Ben de duyayım." diyor.
Bir anama bakıyorum bir sayfaya. Ve istediğini yerine getiriyorum.
Anam ilk romanı benim elimde görüyor. Anam bir yazar tanıyor.
Satırlar ilerliyor. Feride köyün öğretmeni. Anamın gözleri parlıyor. Romanın içinde yaşar gibi.
"Benim kızım da öğretmen olacak. Çocukları okutacak. Ben de öğretmen anası olacağım. Yavrum sen benim Feridemsin. Oku oku çok güzel."
Roman bir elimde anamın o insanı sarıp sarmalayan unutulmaz sözleri diğer elimde; bir kız ço­cuğu okutmanın heyecanı ise anamın yüreğinde. Yıl mı?.. 1952. Okul mu? İzmir Kızılçullu Köy Ensti­tüsü...
O günden sonra anamın Feride'si oldum. Kitap sevgisini köye sunmanın sevinciyle bütün analara bütün Feridelere...