"Ne çok ağıt bilirdim ben mevsimlere dair ve göğe ve ne çok korudum seni yüzünden dünyanın boşunaymış öğrendim geç de olsa her çocuk kendini yaşıyor en fazla sınanmış bir ağaç gibi eskiyoruz azar azar; gördüğümüz dünya sadece"