Doğan Avcıoğlu bu yapıtında 1970'li yılların gelişmelerini izleyerek 1980'li yıllarda Türkiye'nin önündeki yolları araştırıyor.
İlk yol Batı merkezlerinde çoktan çizilmiştir ve Sevr Antlaşması'nın ekonomik planda yürürlüğe konulmasından ibarettir. Bu "neo-koloniyal" ekonomik büyüme modelinin siyasal sistemi örtülü ya da örtüsüz faşizmdir. Dış politikadaki bedeli kurtuluş yolları arayan komşu İslâm ülkelerine karşı Batının petrol bekçiliğinin üstlenilmesidir.
İkinci yol Sevr'i yırtıp günümüz koşullarında Lozan'a yönelmektir. Birinci yolun özelliği kendine güvensizlik ikinci yolun baş koşulu kendine güvendir. Doğan Avcıoğlu Lozan yolunun ekenomik diplomatik askerî siyasal ve toplumsal koşullarını ayrıntılarıyla inceliyor.