Kimse kalmamıştı. Yakalananlar kaçağa düşenler çekip gidenler. Soğuk bir çöle dönmüştü mahalle... Tarihe küsmüş gibi "kalü bela"dan beri hüzünlüymüş gibi. Yuvalarında.

Ama biri vardı hala.. Sol Mohikankardan biri. Kimsenin bilmediği bir izbede taş baskı bildiriler çoğaltıyordu hala hala gülümsüyordu hala seviyordu. Tek başına da olsa.. Geleceği yazıyordu.. Bu atmaca. Dönüyorum son defa mahalleme bakıyorum. Altındağ kar altında Altındağ kan altında kan uykularda...Elveda diyorum sokaklara. Bir daha görmek nasip olmaz basılsa.