Balkanlar ve Türkler... Bu ikisi o kadar birbirine aittir ki; imkânsızdır onları ayırmak; çünkü Türklerin kanında Balkanlar'ın toprağı; Balkanlar'ın toprağında Türklerin kanı vardır... Drina'da Son Gün de bunu anlatır bize: Tito öncesi Yugoslavya'da hüküm süren faşist Alman idaresi kendilerine yakın gibi görünse de Türkler yurtlarında -Yugoslavya topraklarında- yaşamlarına can güvenliğinden yoksun bir şekilde devam etmektedir. Balkan'ı mesken tutmuş çetecilerin katliam ve tecavüzleri de giderek Türkler üzerine yoğunlaşmaktadır. Bu nedenle tek bir çıkar yol kalır onlar için: Balkan'a çıkmak. Balkan'a çıkamayan kadını yaşlısı çocuğu için ise göç etmek. Ama tek bir şartla: Bir gün mutlaka ama mutlaka geri dönmek şartıyla... (...) Biraz sonra müftü bu işkenceye artık dayanamayarak aniden çömeldi ve dizlerinin üstünde yürümeye başladı. Bu da olmayınca canını dişine takarak kendini tepsinin dışına attı. Goril Ipan tabancasını çekerek koştu. Ama Miyasiç ondan daha önce davranarak meydana atıldı. Neye uğradığını şaşıran Ipan'ın ensesine iki el ateş etti...