Gece karanlık, gece sessiz, gece yetim, gece öksüz... Uyanık uykularda gece... Gün bitimi yorgunu... Bir gece lambasının loş ışıklarında dinlenmek ister sızı. Karanlı-ğına rehber ister, aydınlığına yoldaş...
Saatler mahzun durur, saatler yalnız, saatler yetim... Birdenbire mavi, yeşil ve kırmızı ışıklar güler zifiri karan-lığa. Loş olur her bir taraf, aydınlanır hafiften ortalık. Hayal dünyasından güzeller güler gece lambasındaki sızıya. Yakamoz niyetine düşer yüreklere menevişli ışıltı-lar. Perdeler birer birer aralanır efsânevi düşlere...