Çalıntı Hayatım

On altı yaşındaydım hayatım çalındığında
Normal aile içinde yaşam hakkım alındığında
Annem babam ayrıldığında
Ne okul kaldı ne arkadaş...
Rüzgarın savurduğu yaprak gibi savruldum hayatta.
İzmir' de düştüm
26 altı yaşında felç oldum!
Kalkmaya çalıştım on yıl gitti gençliğimden.
Bu ne biçim yaşam demeyin
Herkes birgün savrulur hayat fırtınasında.
Ama düştüğünde kalkmayı bileceksin
Yaraların açık olsa da saracaksın.
Her şeye rağmen
Tutacaksın hayatı bir yerinden
Ölümü özlemek istemiyorsan
Benim özlediğim gibi...
Yaşayacaksın sende
Benim yaşadığım gibi...