Tarihte öyle günler olmuştur ki fikirlerinden dolayı âlimler zindanlara atılmışlar zulme uğramışlardı. Her çeşit cefaya maruz kalarak günlerini gün ışığından mahrum kalarak geçirmişlerdi.
Sebep ne idi?
Neden bu cefaya katlanıyorlardı?
Bunların cevabını vermek gayet kolaydır. İslam'ı anlattıkları için hakikati söyledikleri için zindanlara girenler olmuştu. Bu cefalara da imanları uğruna dâvâları bahasına katlanmışlardı. Sevdiklerinden uzak kalmışlardı. Hürriyetlerinden olmuşlardı.
Zındanlarda mahkum edilen âlimler en güzel eserlerini orada yazmışlardı. Kanlarını mürekkep yaparak ölmez hazineleri oradan sunmuşlardı. Kendileri zindan içinde iken insanlığa aydınlık hazırlamışlardı. Böylece zindanlarını NUR haline getirmişlerdi.
Onların hapis hayatları en güzel hizmet safhaları olmuştu. Tıpkı Hazreti Yusuf'un zindan hayatı gibi...
(Kitap'tan)