Aslında sana anlatacak çok şeyim vardı ama sesimi hangi kutuya koyduğumu unuttum. Kalemimin ucunu hiçbir dua iyileştiremez artık. Hayat bize bir kere ısmarladı o kahveyi bir kere açtı kıllı göğsünü ısınalım ve sarılalım diye... Biri dokunsa yaşadığımı anlayacak biri seni sorsa kaç kere öldüğümü...

Yazık ki bıraktığım yerde değilsin. Oysa giderken iyi bak kendine tırnaklarına biriken düşleri ye ama sakın acıkma demiştim. Çünkü ikimizde biliyorduk aşk acıkırsa ayrılık onu emzirir.