kendi içdenizine dökülmüş bu adamı
yeryüzü henüz yerindeyken hasret yedi şiddetinde sarsabilir
çünkü derin kırılan sahibine faydasız kalp faydır
çünkü içimizdeki boşluktan kopan ağırlık
kırmak istediği dalın üstünde uzun kalır sonra unutmak zamanla geçer
insan birden her şeyi hatırlayabilir çünkü herkese sustuğumuzdur
bize hesabı sorulan yanlış hayatın doğru yanıtı
ömür sürdüğümüz tarlada tanrılar
insandan yapılmış korkuluk
ve kuşların ağzında bizden çaldığı sözcükler kalır