Nat, geç saatlerde, bahçedeki ağaçların altına gitmek için odasından çıktığı zaman Deyzi'nin merdivene oturup, ağladığını gördü. Bunu fark etmemiş gibi davranarak:

"Ben gezmeye gidiyorum," dedi. "Sen de benimle gelir misin?"

"Gelirim," diye cevap verdi Deyzi.

Bütün çocuklar, onların okuldan ayrıldıklarını görmelerine rağmen, arkadaşlarıyla gitmeyi düşünmediler. Nat'ı Deyzi'den başkasının teselli edemeyeceğini biliyorlardı.

Erkek çocuklar kendisiyle futbol oynamadıkları için Deyzi üzgündü. Bunu öğrenen Bayan Biher, Deyzi'ye:

"Demi haklı, sadece ikiniz olsaydınız yine seninle oynamamaya devam ederdi. Ama on iki erkek çocuğun arasında bir kızın futbol oynaması kolay şey değil. Senin yerinde olsam, kendime daha hafif oyun seçerdim..." dedi.

Deyzi, ağlamamak için büyük çaba sarfederek: "Yalnız oynamaktan bıktım," diye cevap verdi.