"Gabriele Wohmann'ın Üç Eserinde Toplum Eleştirisi" adlı bu çalışmaya sırasıyla "Paulinchen war allein zu Haus" (1974), "Frühherbst in Badenweiler" (1978), "Aber das war noch nicht das Schlimmste" (1995) romanları kaynak olarak alınmıştır. Çalışmada Wohmann'ın romanlarındaki sosyal kritik noktalarını belirlemek için, romanların yazılmış olduğu dönemin özellikleri dikkate alınmıştır. Eserlerdeki asıl eleştiri noktaları, otobiyografik benzerliklerle güçlendirilmiştir ve belirli sonuçlara varılmıştır. Gabriele Wohmann, modernite eleştirisi yaparken aslında toplumdaki tek tip düşünce tarzını eleştirmektedir. Modern toplumu eleştirirken de herhangi bir ideoloji ya da fikri yüceltmez. Daha çok modern toplumdaki değerlerin insanların elinde dejenere edildiğini vurgular ve bireyin kendi sınırlı gücüyle, hayal ettiği nokta arasındaki farkı öne çıkarır. Wohmann'a göre toplum bir çelişkiler yumağıdır. Bu çelişki ailede başlar ve tüm topluma yansır. Bu çalışmada, Wohmann'ın üç eserinden yola çıkılarak toplum eleştirisi irdelenmiştir. Bireyin kişiliğinin toplum ve aile tarafından belirlendiği ve toplumdaki mekanizmaların kişiliğin gelişimi üzerinde olumlu ve olumsuz yönleri vurgulanmıştır.