Hayatı hüzünlerden ibaret sanırdım. Bir top yumakla oynayan kedi gibi bu hüzünlerden mutluluk çıkardım kendime. Aşkın tarifini sorduklarında hep 'sonsuz mutluluk' derdim.

Sonsuza dek süren hiç bitmeyen mutluluk... Yüreğimi hep yerinden çıkaracakmış gibi çoğaltan güçlü bir nefes gibiydi. Meğer yüreğini durgunlaştıran zamanın hızla akıp gittiği saatlerin bir türlü geçmek bilmeyen acısı ile tanışınca boğulmak istedim derin sularda...