Geri kalmışlığın en belirgin özelliği Kapital kıtlığı değil, kapitalin etkin kullanılamayışıdır. Diğer bir deyişle, kapitalin çok düşük bir ölçüde endüstriyel yatırımlara gitmesidir.

Türkiye'de 1950 -1959 yıllarını kapsayan on yıllık dönemde gayri safi yatırımların yüzde 8,9'unu yerel yönetimlerin yatırımları, yüzde 23,7'sini özel inşaat yatırımları ve yüzde 25,4'ünü diğer yatırımlar oluşturmuştur. Burada önemli olan gayri safi yatırımların yüzde 42'sinin özel inşaat yatırımlarına gitmesidir.

Görüldüğü gibi kırk yıl öncesine ilişkin veriler bile, geri kalmış ülkelerin gerçek sorunlarından birinin, parasal kaynak sorununun ötesinde, bu kaynakların kullanılış biçimiyle yani Kapitalin etkin kullanılamayışıyla da yakından ilgili olduğunu gösteriyor.