Burhan Günel'in önceki öykülerinden oldukça değişik duran bir öykü kitabı Kar Düşleri.
İçindeki yedi öykü kısa metinlerle birbirinden ayrılmış.

Öykü kişilerinin iç konuşmaları da diyebileceğimiz ve Burhan Günel'in şiirli anlatımının öne çıktığı bu kısa metinler öyküleri hem birbirinden ayırıyor hem de bir köprü gibi birbiriyle birleştiriyor. Böylece kitaptaki öyküler bir bakıma öykü-roman çerçevesine oturtuluyor.

Kar Düşleri'ndeki öyküler birbirinden bağımsız okunabilse de hemen hemen aynı kişilerin çevresinde döndüğü için gevşek dokulu bir romanla karşı karşıya olduğumuz da söylenebilir. Öykülerin ana izleklerinden biri de yabancılaşma.

Toplumun günümüzde geldiği noktada gitgide makineleşen kimliğinden uzaklaşan çevresine duyarsızlaşan yozlaşan insanlar.

Yaşanılan izlenme duygusu suçluluk duygusu korku güvensizlik boyun eğişler silik kişilikler başarıyla yansıtılmış bu öykülerde. 1971'den bu yana yaşananları toplumsal olayların insan yaşamına etkilerini geçmişe sığınmadan irdelemeye çalışan
Burhan Günel Türkiye'nin yaşadığı çarpık oluşumun da altını çiziyor. Acılarla yoğrulmuş bir dönemin umutsuzluklarını korkularını umarsızlıklarını paylaşan o yılların izdüşümlerini yansıtan geleceği arayan öyküler bunlar. Burhan Günel'in
öykücülüğünde Kar Düşleri değişik ve önemli bir aşama.