Bu kitap, kadın aşıkların, aşık şiiri geleneği içindeki durumlarını ve aşık şiirine katkılarını incelemektedir. Eserde aşık tarzı şiir sanatının bakış açısından kadın âşıklara bakmak suretiyle incelemeler derinleştirilmekte, kadın aşıkların, aşık şiiri geleneği bağlamında sanatçı kişilikleri değerlendirilmektedir. Kadın aşıkların aşık sanatına başlamaları, aşıklıkları, usta-çırak geleneği ile ilgileri gibi veriler değerlendirilmekte ve şiirlerinden yola çıkılmaktadır. Burada adı geçen isimler kadın aşıkların gelenek içindeki durumlarını belirlemek için örnek olarak seçilmişlerdir. Kimi zaman ailesinde tanınmış aşıkların bulunmasıyla saz ve söz meclisleriyle küçük yaştan tanışma imkanı bulmuş, kimi zaman da saza el sürmesine, şiirlerini çevre ile paylaşmasına izin verilmemiş olan kadınlar son yıllarda 'er meydanı' aşıklar meclislerinde boy göstermeye başlamışlardır. 20. yüzyılda aşıklık geleneğinin içinde bulunduğu değişim-dönüşüm kadın aşıkların lehine olmuştur. Kadın sanatçı sayısının eski yüzyıllara oranla fazla olması ve âşık şiirinin hemen her çağı gibi bu çağın da kendi özelliklerini göstermesi ve usta kadın saz şairlerinin yetişmiş olması sebebiyle konu 20. yüzyıl kadın aşıkları olarak belirlenmiştir. Kadınlar, sözlü şiir geleneğinde merkezî öneme sahip isimsiz halk sanatkârları, sözlü geleneğin en önemli icracısı ve aktancisıdırlar. Ancak sözlü şiir sanatına aşık olarak katkıları yakın zamana kadar gereken ilgiyi görmemiş ve eserleri çoğu kez anonim halk şiiri hanesine yazılmıştır.