....
İstanbul ilkyazlarının en güzeli Boğaziçi'nde yaşanırdı. Ancak o ilkyazların yaşandığı korular koylar yamaçlar hoyratça yok edildi. Bu yeryüzü cenneti yüksek mimarlar kent planlamacıları ve belediyeciler eliyle kemirildi.
Zaman geçiyor. Kişiler ve kişilerin ölümlü yanlarıyla. Ne var ki arkada bir şeyler kalıyor. İzler... Arkada bırakılmış yılları bir arada düşündükçe hüzün ile sevinç karışımı bir şeyler anımsıyor muyuz?
Arkada bıraktığımız yıllarla hesaplaşınca ağır basan sevindiriyor mu üzüyor mu? Önemli olan bu. Pablo Neruda'nın sözlerini kullanarak: 'Gönlümce yaşadım!' diyebilirim. Her şeye karşın."
Burhan Arpad