Bu kitap; "diaspora kimlik ve müzik" ilişkisini etnomüzikolojik bir perspektifle Kırım Tatarları ve Kırım Tatar ritüeli Tepreş özelinde ele alır. Diasporik topluluklar günümüzde (yeni diaspora yaklaşımı ekseninde) sosyo-kültürel ilişkiler açısından artık ulus-devlet biçiminde sınırlı bir çerçevede değerlendirilmezler. Çünkü diasporik oluşumlar kültürün ulusal sınırlarını aşan süreçlerdir. Bu aynı zamanda ulusal kültürlerin belirli bir coğrafyaya belirli bir etnik gruba ya da ırka bağlı oluşturulan kültürel kimliğin bir nevi eleştirisidir. Çünkü diaspora bu anlamda çoklu kültür ile örtüşür. Dolayısıyla günümüz diasporik kimliklerini "köken yeri" ve "ikamet yeri" kaynaklı (en az) iki yönlü yani iki kimlikli olarak değerlendirebilir. Kırım Tatarları da bu iki kimlikliliğe iyi bir örnek teşkil eder. Hem demotik hem de resmi zeminde yaygın olarak kullanılan "Kırım Türkü" ifadesi Türkiye'deki Tatarların iki kimlikli yapısının bir göstergesidir. Bu iki kimlikli yapı hem Kırım'lı (Tatar) olmaya hem de Türk olmaya aynı anda ve eşit bir biçimde yer verir. Ritüeller ve içerisinde barındırdığı müzikler diasporik topluluklar açısından son derece önemli veri tabanıarıdır. Bu açıdan elinizdeki kitap; Kırım Tatarlarının kültürel kimliklerini Tepreş içerisindeyer alan müziklerine nasıl yansıttıklarını tınıların ötesine geçerek o tırulerı üreten kavramlar ve davranışlar ekseninde araştırır ve günümüz diasporik kimliğini "Kırım Tatarları" Kırım Tatar Ritüeli 'Tepreş" ve "Kırım Tatar Müziği" ekseninde tanımlamaya çalışır.