İnsanlar vardır kendisi için yaşarlar ve yine insanlar vardır ki başkaları için yaşarlar. İşte İsmail çavuşta hayatını başkaları adına yaşayanlardandır. Ömrünün büyük bölümünü devletine hizmete adamış ve bu uğurda belki de sadakatin en büyüğünü göstermiştir. Ama şartlar onu Sultan Abdülhamit Han'dan koparmış evine ve obasına dönmek zorunda kalmış. Büyük umutlarla döndüğü evinde ve yurdunda aradığı huzuru ve mutluluğu bulamamış. Şefkat beklediği nazarlardan nefret görmüş ve kendi yurdunda garip olmuş bir insanın hazin ve bir o kadar da acıklı hayat hikayesi...

"Vicdan azabına eş kayna kayna Sakarya
Öz yurdunda garipsin öz vatanında parya"