Bir gün sanki orada hiç yaşamamışlar gibi koparıldılar,kan döktükleri,can verdikleri,vatan bildikleri topraklarından.Ektikleri tohum toprakta,sütünü sağdıkları hayvanları ahırda,pişirdikleri yemekleri tencerede kaldı.Evlerinin kapısını kilitleyemediler,aralık bıraktılar.Son kez dönüp arkalarına bakmak istediler,yürekleri dayanmadı,yapamadılar,Çaresiz meçhule doğru yürüdüler...