efendim merhabalar...
gökyüzüne baktığınızda
eğer laciverde çalmışsa rengi
tebessüm edin...

çünkü gecenin aydınlığı
bu koyu laciverdin yüzündedir...

"insanı hâlâ özleyen
geceninmelonşapkası ben"
bir kez daha birlikteyiz sessiz sedasız
bir kitaplık daha...

dördüncü merhaba bu...
dile kolay fakat yaşayışta epeyce zor...

fazla söze ne hacet
insanlığı şiir kurtaracak
ve günün birinde hepimiz
bu işe şaşıracağız...

hayatın içinde kaybolmamak
ve hatırlanmak üzere...

derin saygımla...