Posta binası önünde kuşlar uçuyor. Döne döne kanat çırpıyorlar. İbrahim Necmi Bey kuşlar gibi uçarken gönülden mektuplar yazıyor.

Dünyada ne kadar mektup var ise hepsini ben yazdım diyor. Hayâlim iddiaya döner. Bilmedim bilemedim. Müddei davasından vurulur dediler. Sevdayı davadan sayacaklarını bilemedim.

Kuşun kanadında... Uça uça vazgeçmek istedim sevdadan ve davalardan. Gözlerimin aynasına yansıyan buğularla harita çize çize... Uçmak uçmak... Bu da bir dava idi. Gönlümün coğrafyasında kuş olmak isterken kaderim böcekleri sundu. Hayat kuş ve böcek arasında gidip gelmek idi. Bir kanat çırpımı uçmak sevdasında...