78 Kuşağı devrimcilerini kendi dönemlerinde yaşayan diğer gençlerden ayıran temel faktör ada(n)mışlıklarıdır. Her biri kendi yaşamını özgül disiplininden koparmadan örgütlü ve örgütlü olabildikleri kadar özgür bireyler olarak varlıklarını devrim düşüncesine sunmuşlar ve yaşlarının çok ötesinde bir birikimle onları asla anlayamayacak ve çoğunu tanıyamayacak kuşaklar için gelecek inşa etmeye çalışmışlardır.

Adana Ankara İstanbul Diyarbakır Maraş Çorum Yozgat Antep ve ülkenin çok sayıda diğer şehirlerinde devrimci mücadeleyi ölümüne yürüten gençler ve hatta çocuklar bu yolda gösterdikleri hiç bir fedakârlığın karşılığını almadan ve almayı düşünmeden ölüme işkenceye cezaevlerine sürgünlere gittiler ve çoğu gittikleri yerden dönemediler. İsimleri ciltlere ığmayacak kadar çok olan bu devrimcilerin bir kısmı devrim hayaliyle toprak oldular. Yaşayanlardan herbiri ise Sezai Sarıoğlu'nun deyimiyle: dünyanın çeşitli noktalarına savrulmuş "nar taneleri" gibiler şimdi.

Ahmet Sefa; kendi devrimci mücadelesi içinde tanıştığı bir şekilde yolunun kesiştiği birlikte yazılamalara eylemlere
işkencelere gittiği hapislere düştüğü arkadaşlarını gelecek kuşaklar unutmasınlar ve hatta mümkünse anlasınlar diye
yazdı...