"Kış boyu süren hiçbirini kaçırmadığım Cem Törenleri'nde adını sıkça duyardım. Deyişlerde sohbetlerde sevgiyle muhabbetle söz edilirdi onlardan. Dertli öter dertleri deşerlerdi. Hazreti Pir'in avazı yalnızca onlardaydı. Gurbetteki sevgililere selam göndermek gurbete çıkanlara yol arkadaşlığı etmek için yardım umulurdu onlardan. Bir dilekten çok yalvarma gibi gelirdi bana 'Eğlen turnam eğlen berabergidek' seslenişi.

Bizim oralarda turna kuşuyla göz göze gelen ilk çocuktum belki de. Belkisi yok kesindi bu. Arkadaşlarıma o hikayeyi yüzüncü kez anlatırken duyduğum gurur ve mutluluk doyumsuzdu. Eğer turnam kanatlanıp havalansa gökyüzünde bulutlara karışsaydı gördüklerime kimseyi inandıramaz yalancının biri olarak damgalanabilirdim."