Bir gözyaşının hüznünü yok edecek en iyi şey ardından gelecek bir tebessümdür.
Genelde gözyaşını takip eder tebessüm. Halil Cibra'nın 1914'te yayınlanan
eserinde gözyaşı ve tebessümün kardeşliği öyküler ve şiirlerle anlatılıyor.
Beni bu beyaz kefenin içinden çıkarın ve bana
Yasemin ve leylak yaprakları giydirin;
Bedenimi fildişi sandukadan çıkarın ve bırakın
Portakal çiçeklerinden yastıklar üzerinde din­lensin.
Arkamdan yas tutmayın benim
Ama gençlik ve sevinç türküleri söyleyin;
Bana gözyaşı dökmeyin
Ama hasat ve üzüm sı­kımı zamanı türküleri söyleyin;
Hüzünle hıçkırmayın arkamdan ama parmağı­nızla
Yüzüme aşk ve sevinç sembolleri çizin.
Havanın sükûnetini ilahiler ve dualarla boz­mayın
Ama bırakın yüreğiniz benimle beraber
Ebedi Yaşam türküleri söylesin;
Kara giysiler içinde yasımı tutmayın
Ama rengârenk giyinip benimle eğlenin;
Yüreklerinizde hıçkırıklarla ayrılığımdan söz et­meyin;
Kapatın gözlerinizi görün bakın ben hep yanı başınızda olacağım.