Gorki bize Matvey Kojemyakin tipinde yeni bir Oblomov tipi sunar. Kojemyakin'in hayatını değiştirmek isteğinin başarısızlığa uğramasının temelinde kendi içinde kapalı taşra kasabasında kendini dıştan bencilce soyutlayan insanı buluruz. Matvey Kojemyakin o çirkin iğrenç asalak yaşadığı "huzurlu barış içindeki taşra dünyasından" çıkarak güzel sahici bir insanlık dünyasında yaşamayı arzu eder. Bir devrimciye âşık olur. Onunla evlenmeyi hayal eder. Kafasında her günü bayram olan dertsiz bir hayat vardır; ama başka insanlara ne ihtiyaç ne de özlem duyar o; gözlerinin önüne sevgilisiyle baş başa içine kapanacakları bir manastır bir şato getirip durur. Elbette sadece aşkı değil bütün hayatı başarısızlığa uğrayacaktır.