Egemenlik ve güç! Zeus'la Promethe arasındaki asıl kavga budur. Günün geçerli gücü "Akıl"dır. O da Zeus'un tekelindedir. Ama, Promethe, ondan daha akıllı çıkar. Bu, Zeus'u çıldırtır, öfkesinden ateşi vermez olur insanlara. İnsan dostu Promethe, çalar ateşi Zeus'tan. Giden ateş değil, güçtür, Zeus'un elinden.

İnsanoğlu, gücünün bilincine varır birden. Bu bilinç onu özgür kılar aniden. Anlamıştır artık Zeus'u insan. İster sayar, ister kafa tutar. "Kimse beni dinlemezse eğer; egemenlik elden gider," der Zeus, ve Promethe'yi Kafdağı'nda zincire vurdurtur.

O bu acıdan hiç yakınmaz. Üstelik bu bilinç, ona biraz gurur ve katlanma duygusu da verir. Bedeni zincirlidir, yorulur. Ama, ruhu ve beyni özgürdür! Gagalanan yüreği her gün yeniden doğrulur.

Biri daha vardır Kafdağı'nda zincire vurulan, hatta birkaçı; Abrıskil, Amiran ya da Nesran. Hepsi aynı düşün peşindedir. Çektikleri çile de aynıdır. Zeus'tan bu yana kavga bitmemiştir.

"Egemenlik ve Güç" Bu gücü egemenlerin elinden almak çok güç. Ama yine de, "ABRISKİL" gibiler bu kavgadan yılmıyor hiç.