Çok eski zamanlarda bir u¨lkede çocuklarının olmasını umutla bekleyen, tatlı mı tatlı bir kralla sevecen mi sevecen bir kraliçe yaşarmış.
Zaman geçmiş, kara kargalar beyaza, akbabalar karaya dönmu¨ş, kraliçe bir gu¨n krala beklediği mu¨jdeyi vermiş: Bir bebekleri olacakmış. Bebek doğunca tu¨m u¨lkede şenlikler, ziyafetler du¨zenlenmiş. Bir prensesleri olduğu için herkes çok sevinçli, çok mutluymuş. Ama prenses, pek öyle bekledikleri gibi değilmiş. Huysuz, geçimsiz, anlayışsız, bencil ve kavgacıymış. Bu çirkin prenses, u¨stu¨ne u¨stlu¨k bir de tembelmiş... Sarayda çalışanlara ve öğretmenlerine hayatı zindan ediyor, onlara yapmadığını bırakmıyormuş.

Çirkin prenses, böyle yaramaz olsa da annesiyle babası elbette onu çok seviyorlarmış. Ancak kral ile kraliçe, kızlarının u¨lkeyi yönetmek için gereken erdeme ve bilgi birikimine sahip olmadığını, u¨lkelerinin yönetimini kızlarına bırakamayacaklarını anlayınca kara kara du¨şu¨nmeye başlamışlar...