Elde var sıfır. Sıfırı biliyor musun Şara? O bildiğimiz yuvarlaktan değil. Adı sıfır işte ya da öyle işte! Bomboş... İnsana dair bütün kırılmışlıktan kırıklardan başka bir şeyi olmayan bir sıfır... Öyle bir sıfır; çalınan kapılarda paramparça yüzünü bırakıp dönmek gibi... Bir şey olmayan kendine dönmek... Bir şey olamama gibi bir sıfır... Hani şu yazdıklarımı kendim yazıp kendim okumak gibi; hem de sesli yüksek sesle kendi kendine okumak... Vay be! Kendi kendine dehşet veriyor bu bana. Hiç olmak bomboş; küf ve tenhadan öteye geçememek...