İkindi Işığı'ndaki şiirlerinde şair daha çok aşk hüzün ve yalnızlık temalarını ön plana çıkarıyor. Türkçe'yi bir şiir dili olarak ortaya koyuyor. Kurumakta olan dostluk sevgi ve hüzün gibi insan duyarlıklarını bilinçli bir biçimde işliyor. Birbirinden farklı özgün imge düzeniyle Türkçe'yi çoğaltmak ve zenginleştirmek onun en büyük hedefi gibi görünüyor. Kitabın baş tacı; tükenmeyen Türkçe sevgisidir. "Şairin Sevdası"ndaki şu mısralar bunun delilidir:

Yeni bir sevdayı kuşanmış şair
Yorgun bir gül ikliminde.
İkindiler akşama yol verir;
Dudaklarında kehribar günler.
Yüreğinin sesi beyaz bir mısra.
Tebessüm süzülen Türkçe'sinden nur.
Açmamış bin bahar saklı dilinde.
Şairin şiirinde beş vakit huzur