Ne çok çocuk var okulun bahçesinde sokakta sahada ve ne çok ağaç... Parkımızda ormanda! Ne çok insan var kentimizde; ne çok canlı ne çok kuş ne çok börtü böcek... Doğada... Ne çok oyun var bir araya gelince... Ağaçlar kuşlar kelebekler cümle börtü böceğin de oyunu var mı ki? Yaralı kuşlar evinden olmuş sincaplar kanadı kırık kelebekler de ağlar mı; düşüp de kolunu bacağını yaralayan çocuklar gibi! Ya oyun alanlarımıza parklara kondurulan yapıların elimizden aldığı oyunlarımız buluşmalarımız? Yurduna fabrika dikilen ağaçlar yaşadığı ağacı yitiren cümle kuşlar suları kirlenen balıklar da üzülür mü biz çocuklar kadar? Ya böbürlenmeler kıskançlıklar çekememezlikler ne söyler dünyaya?