Tades şöyle düşünüyordu: İnsanın insanlaşması bir ömürlük yaşamda her türden yabancılaştırılmaya direnmekle gerçekleşebiliyor ancak. Uyumak inorganik doğanın temel yasası. Hücresel yaşam bu anlamda organik dünyaya bir uyanış. Toplumsal doğa ise bu uyanışın en yüksek düzeyde belirmesi. Ancak sınıflı toplumun egemenleri insan doğasını yeniden hücresel uyanış noktasına göndermek istiyor ki bu da insanın bitkisel bir yaşama sürüklenmesi anlamına gelir. Bu nedenle toplumun bireylerinin büyük bir çoğunluğu bitkisel bir yaşam sürüyormuş gibi görünüyor. Sormak sorgulamak yok. Düşünmek yok. Şüphe etmeksizin bir boyun eğiş hakim. Oysa yaşamak yalnızca bir kez...