"Farkındalığın ışığında acılar incinme duyguları nefret vb. duygular yanar gider."

"Gerçeğin yolu yoktur ve Gerçeğe bir yol bir din ya da bir tarikat vasıtasıyla varılamaz. Gerçek sınırsız ve koşulsuz olduğu için organize edilemez. Tüm kurumlar insanları gütmek ve kendi yollarına çekmek içindir. Birinin peşinden gitmeye başladığın an gerçeğe ulaşman sona erer."

Krishnamurti bu kitabında sık sık an'da yaşadığımız sürece an'a tüm dikkatimizi (farkındalık) verdiğimizde belleğin kayıt yapmayacağını söylüyor.

İnsan duygusal belleğinde kayda geçmiş "anı"ları tekrar tekrar hatırlayarak acı çeker. Bu yüzden de geçmişte yaşar. Geçmiş ya da gelecekte yaşayan kişi de an'a tüm dikkatini veremez. An'ın kendisini "Şimdi ve burada" yaşayamaz. Farkındalık ışığını an'a yöneltmeyen kişi bir an sonra geçmiş olacak anların karanlığında kalmaya kendisini mahkum eder. İşte bu karanlık cehaleti bencilliği bağımlılığı doğurur. An'da tüm farkındalığımızla dolu dolu yaşadığımızda hiçbir eksiklik kalmayacağı için bir an sonra "geçmiş" olacak olan bu an eksikliği tamamlamak için bizi kendisine doğru (geçmişe doğru) çekmez. Ve biz yeni bir anı deneyimlemek üzere tümüyle özgür oluruz.