Bu kitapta ünlü Fransız sosyolog Emile Durkheim'in eğitimbilimci yönü ele alınmakta ve Türkiye'de Ziya Gökalp Ziyaeddin Fahri Fındıkoğlu Necmetiin Sadak ve Mehmet Emin Erişirgil gibi aydınların yorumları değerlendirilmektedir. İçindeki araştırma makaleleri 1922'de "Hızla farklılaşan uzmanlaşan ve heterojen bir toplum üyeleri arasında yeterli bir homojenlik ya da benzerlik varsa varlığını sürdürebilir." "sosyalleşirken aynı zamanda beraberce bireyselleşmek de mümkündür." diyen Durkheim'in görüşlerini günümüz problemleri açısından tekrar tartışmaya açmayı başarırsa görevnini yerine getirmiş olacaktır.