Moris'in odası, otuz metrekarelik küçük bir alandan ibaretti. Ama bu odada neler yoktu ki!.. Minicik yılanlardan, kertenkelelerden, patlak ampullerden tutun da elektrik kablolarına, ambalaj kağıtlarına, deniz kenarlarından toplanmış yassı çakıl taşlarına varıncaya kadar bir yığın obje... Anne babasının, bir utanç manzarası olarak gördükleri ve konu komşudan saklamaya çalıştıkları bu objeler, Moris'in gözünde paha biçilmez bir hazineydi. Anneyle baba, bu "çöp ev"den kurtulmak için türlü çarelere başvururken Moris, hazine değerindeki odasını sokaktan topladığı yeni objelerle şenlendirmeyi sürdürüyordu... Bakalım bu işin sonu nereye varacak? Okuyup görelim.