Son yıllarda erken çocukluk eğitiminin gelişmesi açısından önemli çalışmalar yapılmakta yaygınlaştırma konusunda hızlı ilerlemeler kaydedilmektedir. Bu niceliksel iyileştirmelere paralel olarak erken çocukluk eğitiminin niteliğini de sorgulamalıyız. Niteliği etkileyen bileşenler ise personel yönetişim ve program kalitesidir. Bu alanda yapılan çalışmalar nitelikli bir programın; çocuğun bütüncül gelişimi etkin öğrenme ve değerlendirme yöntemleri sosyal çevre ve kültürel özellikleri dikkate alan programlar olduğunu göstermektedir. Erken Çocukluk Eğitimi programları doğumdan sekiz yaşa kadar olan çocukların gelişimi öğrenmesi ve sağlığı ile ilgili bilgilerimizi bütünleştirerek eğitim hizmeti vermeyi gerektirmektedir. Bu nedenle erken çocukluk eğitimi felsefe sosyoloji psikoloji tıp biyoloji gibi bir çok alandaki çocukluk dönemi ile ilgili kuram ve araştırmalardan da yaralanan ve bu disiplinleri bütünleştiren bir alandır. Erken çocukluk eğitim programları tarihsel bir süreçte ele alındığında ülke politikaları toplumsal sistemler ve bilimsel gelişmelere paralel olarak değişim göstermiştir. Çocuğun gelişim ve öğrenmesini temel alan kuramsal yaklaşımlar programların felsefesini şekillendirmiştir. Bu program felsefesi geliştirilen programların; çocuğun bütüncül gelişimi aile ile etkileşimi bireysel gelişim gereksinimleri öğrenme yöntemleri etkin öğrenme öğrenme ortamı vb. odak noktalarının belirlenmesinde rehber olmuşlardır. Eğitimsel yaklaşımlar paralelinde programların yapısı da değişim göstermiş yapılandırılmış programlardan yapılandırılmamış programlara doğru bir yönelim olmuştur. Bu kitapta dünyanın farklı ülkelerinde geliştirilmiş program ve yaklaşımlara yer verilecektir. Bu program ve yaklaşımlardan bazıları kuramsal düzeyde kalırken uygulama değerlendirme ve izleme aşamalarını tamamlamışlardır. Bu çalışmalar kitapta tarihsel gelişim süreci paralelinde yer almışlardır. Bu kitabın amacı erken çocukluk eğitimci adaylarına eğitimcilere ve araştırmacılara program yaklaşım ve modellerini tanıtmaktır. Bu konuda dünyadaki uygulamalar ve deneyimleri nesnel ölçütlere uygun olarak aktarmaktır. Her bir programın ülkemiz için benimsenebilecek uygulamaya taşınabilecek yönleri olduğu gibi eleştirilebilecek yönleri de bulunmaktadır. Bu bağlamda editör ve yazarların asıl amacı; ülkemiz çocukları için geçerli olabilecek programların kitapta sunulan deneyimlerden hareketle ve eklektik bir yaklaşımla geliştirilmesine katkıda bulunmaktır. Bu çalışmada sürekli işbirliği içinde olan çalışma arkadaşlarım değerli yazarlara ve tüm emeği geçenlere teşekkürlerimi sunarım.