Hayatın zaman zaman patakladığı âşıklardık biz: Ölen sevgilimizin arkasından mutlaka bir hayvan edinir ya da çiçek yetiştirirdik onun adını verdiğimiz.
Tembellik hakkını kullanan özgürlüğü anarşizm, kıskançılk kisvesindeki hiddeti karasevda, dostlarımızı aramamayı hasret sanırdık. Uzak tatil kasabalarında akşamüstleri güzel kızların kalçalarına bakarken devrim yapma planları kurardık; şahaneydik! Herkes uyuduktan sonra girdiğimiz chat'te, olmak istediğimiz lakap ve yaşla, fazlasıyla derin ve ahlaksız arkadaşlıklar peşinde, sahte kimliğimizin coşkusuna da kapılırdık. Yalanlardan oluşmuş, devasa bir doğru abidesiydik hepimiz teke teker.
Ağaçtaki elmadan daha mutsuzduk! Ağaçtaki elmadan daha mutsuzduk aslında! Kin tutmak, bir duygudan bir efsane yaratmaktır.

Küçük İskender'den bir huzursuzluk kitabı: Hikâyesinin sonu kötü biten, umudunu yitirmesine ramak kalmış insanlara 'kötülük' bir teselli olsun diye.