"Kim Allah'a güvenirse O, ona yeter."
Yeryüzüne misafir olup bu inişli çıkışlı hayat yoluna koyulduk hepimiz... Bazen sevindik, bazen üzüldük, bazen tökezledik... En yalnız, en çaresiz kaldığımız zamanlar oldu; belki de çaldığımız tüm kapılar yüzümüze kapandı...
Bazen oldu ki, en dar zamanda ve belki de hayattan ümidimizi kestiğimiz anda yetişti bir imdat eli, elimize... "Kul sıkıştı ve Hızır yetişti..." diyerek tökezlediğimiz yerden doğrularak ayağa kalktık belki...
En mahzun, en çaresiz zamanda kapımıza Hızır'ı kim yolladı peki? "O'na ruhumdan üfledim," diyerek, kendisinden bir cüz ihsan edip değer verdiği insan, tüm bu yakarışlarına icabet eden Dost'tan ne zaman ayrı kaldı ki? Bu, öylesine yüce bir Dost ki, insana "şah damarından" daha yakın...
Böyle yakın bir Dost'u varken insan aciz kalır mı, çaresiz kalır mı? Şu kâinatta her şey geçici; her şey sanal... Bir rüya gibidir hepsi; gelir ve geçer... Bâki olan sadece ve sadece Yüce Allah (c.c.)'tır. Dolayısıyla her şey boştur, geçicidir. Sadece O vardır.
Allah var! O halde neden hâlâ sıkıntılarının içerisinde bocalayıp duruyorsun? O, senin duana icabet etmek, sana derman olmak için her daim vardı ve şimdi de var.
Bil ki, Allah var; problem yok!