Yazmalıyım. Ömrümce yazmalıyım. İnsanlık için yılmadan sürüp gidecek bu kavgam. Elimde teknolojilere en modern silahlara meydan okuyan bir silahım var. Kalemim... Çirkinliklere olan savaşımda kullanıyorum onu ve güzellikleri anlatırken. Yazmalıyım. Her şeyi yazmalıyım. Zaman zaman rahatsız olacak insanlar. Sadece mutlu etmek için mi var yazı? Çirkinlikler her gün önümde geçit resmi yaparken sessiz ve tepkisiz mi olmalıyım. Hayır! Yapamam. Mutsuzum ve ülkemin insanları mutsuz. Yönetenlerin içi sızlamıyor belki. Belki görmüyorlar varılan noktayı. Bir yazar olarak görmezlikten gelmem olanaksız. Seyirci olamam bütün olanlara. Sistemden beslenmiyorum. Diyet borcum da yok kimseye. Halkıma ve okurlarıma olan sorumluluğumun bilincindeyim. Kaybedeceğim dünyalığım yok. Olsaydı da pek farketmezdi sanırım. Başkaldırı uğruna harcadım hepsini. Ödül avcısı değilim. Kitaplarımı elden ele dolaşması şiirlerimin gönüllere taht kurması en büyük mutluluğum. Yazmak varlığım yazmak yaşam biçimim ve böyle kalması istediğim ömrümün sonuna kadar. Kalemimle kazanıyorum ekmeğimi sonsuz erinç duyuyorum. Yazmalıyım...