68li olmak, Ateşe göre "bir olgu"dur. Haksız da sayılmaz Ateş. Çünkü günümüzde 68li olmak, yaşları altmışa yaklaşan bu insanlar için asla bir "anı" değildir.

68 kuşağı, Türkiyede ve dünyada hızla değişen dengelerin ayrımındaydı; hem ülkelerini, hem de tüm insanları çok sevdiler. Bu sevginin gücüyle; "emperyalizmin baskı ve etkisinden uzak, tam bağımsız, demokrasinin tam anlamıyla işlediği, mutlu bir Türkiyenin kurulması için" savaşım verdiler. "Ve yenildiler." Ama "yenilenler bayraklaşır ve büyürken, yenenler unutuldu ve silinip gittiler."

68 kuşağı olmanın bilincini yitirmeyenler, ülkelerini ve insanlarını ele alan ve tartışılan her olayla, her konuyla ilgilerini sürdürdüler, sürdürüyorlar. Çünkü onlar, "kocaman yürek ve heyecanları" ile "Türkiyeyi sarsmış ve bir umut şenliği yaratmış"lardı. Bu kitabı, bu yaklaşımla değerlendirmek gerek...