"Belki de acının yoruma ihtiyacı yoktu. Hem kalbinde zaten kök salmış olanı başkasının söküp götürmesi korkusundan daha normal ne olabilir? Eğer gelecek, bir kadının arzularına bağlıysa bunun anlamı belirsizlik değil midir?"

Bir kadının arzularına bağlı olan bu cümlelerin bulunduğu romanda iki zaman var: İlki yirminci yüzyıl, diğeri ise Ortaçağ Avrupası. Günümüze yakın duran keşiş ile on altıncı yüzyılda yaşayan şair Enzo Strecci. Anlatılan iki hikayenin arasında heyecanlı süreçte sıkışan okura benzer yazgılar, entrikalar ve ögeler tek çıkış yolu bırakıyor: Aşk. Ama aynı çözüm, karakterlerimizi sonlarını da hazırlıyor. Baştan söyleyeylim, bu romana Stalin ve küçük kardeşi ile birlikte günün toplumsal vakılaarı da uğtramış. Tito da Igor Stiks, bu hikayede anlatıcının dilinden okuru aşkın ve büyük bir şatonun labirentlerinde dolaştırıyor, okuru da aynı yazgının içinde terk ediyor.

İki Hikaye "Dvorac Şatosu" ile Igor Stiks, son yılların en önemli romancılarından, yaptığı az değil. Roman'ın dilini yeniden kuruyor. Avrupa okurunun artık yakından tanıdığı Stiks yazını, Türkçe'yle tanışmış oldu.