Bazen arkana bakmadan çekip gitmektir hayat ve geride bırakmaktır tüm pişmanlıklarını.

Ve dünya, senin bir saatlik kederine değmeyecek kadardır.

O halde ne yapalım diye düşünme.

Gel,

gülümse benimle ama ilk önce gülümse kendi kaderine.

Sonra de ki, kalbime ağır gelenin de gelip de gitmeyenin de, taaaa...

Ve sonra çay iç, rahatlamış bir kalp, dertsiz bir senle.

Düşünme yarın dünyada ne olacağım diye.

Varsın yerle bir olsun, yeter ki çayımız soğumasın.

Aşk mı?

Olursa, şiir gibi olsun, çay gibi sıcak olsun; öyle olsun...